Psikolog öncelikle sistemin kötü gitmesinin doğal sonucudur!
Psikolog kötü giden sistemin doğal savunma sistemidir.
Psikolog sistemin “Ajan Smith” kopyalarından biridir. (bkz. Matrix)
Psikolog hemen hemen herkese “mavi hap” verir. (bkz. Matrix – Önceki herkes)
Psikolog “kırmızı hapı” herkese vermez. (bkz. Matrix – Morpheus)
Psikolog yerine göre “musluk tamircisidir”.
Psikolog yerine göre lavabolara dökülen “porçöz”dür.
Psikolog çoğunlukla pek çok yeri tıkanmış ama çözücü taşıyan bir boru gibidir.

Yakın zamandaki bir röportajımdan Alıntı:

” Peki ‘psikologlar deli olur’ söylemi hakkında ne düşünüyorsunuz?
Sorunuza soruyla cevap vermek istiyorum: Kişi deli olduğu için mi psikolog olur yoksa psikolog olduğu için mi deli? Tavuk – yumurta ikilemine benzeyen bu soru veya onun yarısı olan ‘psikologlar deli olur’ her yeni yetme psikoloji öğrencisinin favori tartışmasıdır.
Mesleğinde az buçuk tecrübe kazanmış ve kazanmakta olan benim görüşüm ise basittir ama biraz farklıdır. Evet, “psikologlar deli olur, az çok” diyebilirim fakat “deli olmak” gibi aslı astarı olmayan ve “deli kimdir? Delilik nedir?” sorularını doğurabilecek sıkıntılı bir söylem yerine “psikologlar farklı olur, az çok” diyebiliriz çok rahat bir biçimde.

Psikologların psikologlara ihtiyacı yok mudur?
Modern” dünyamızın “modern” şehirlerinde “modern” sorunlarla diğer herkes gibi baş etmek durumunda kalan psikologlar da tedavi ettikleri veya danışmanlık yaptıkları kişiler kadar psikoloğa muhtaçtır diyebilirim.
Ama teoride her şey çok güzeldir fakat pratikte işler hiç de öyle değildir. Çünkü psikoloğun mesleğinin getirdiği tecrübe onu “gizleme” konusunda bulunmaz yapabilir ve amacı gizlenenleri ortaya çıkarttırmak olan bir psikoloğun – bu işi bir savaş gibi düşlersek – “düşmanının” yöntemlerini kendine adapte etmesi ortaya tam eşikte sorunlu kişiler ortaya çıkarabilir.
Uzun lafın kısası, psikologların da – nasıl arabalar periyodik bakımlara ihtiyaç duyuyorsa – kimi zamanlarda bir biçimde danışmanlık alması gereklidir.

Mahir Efe Falay