Korku da diğer duygular gibi yaşamın bir parçasıdır ve çocuklarda sık rastlanan bir tepkidir. Normal korkular çocuğun çevresine uyum sağlamasının bir yoludur. Bir yanıyla da çocukların güvende olmalarını sağlar.
Çevresini henüz tanımayan, etrafında olup bitenlerden pek haberdar olmayan küçük bir bebeÄŸin tanımadığı ÅŸeylerden korkması çok doÄŸaldır. YaÅŸla birlikte yaÅŸanan korkuların içeriÄŸi de deÄŸiÅŸmektedir. Bebek özellikle anne babası yanında olmadığında ya da onları göremediÄŸinde kendisini terk ettiklerini düşünerek korkar. Yaşı 1,5-2’yi aÅŸtığında anne babası yanında olmayınca terk edildiÄŸi düşüncesi yerini onları kaybedeceÄŸi düşüncesine bırakır. 2-6 yaÅŸ arasındaki okul öncesi çocuklar ise en çok korku yaÅŸayan gruptur. Bunun nedeni korkuların geliÅŸiminin toplumsal geliÅŸim ve kiÅŸilik geliÅŸimi kadar biliÅŸsel geliÅŸimle de ilgili olmasıdır. Çocuklar bu yaÅŸta henüz zihinsel olarak onlarla baÅŸ edebilecek yeterlilikte olmadıkları için soyut varlıklardan korkarlar. Bu dönem çocukları hayaletlerden, devlerden, yalnız bırakılmaktan ve karanlıktan korkarlar.  Bilinmeyene duyulan korku çocuÄŸun geliÅŸiminde beklenen normal bir durum olsa da, aşırıya kaçtığında çocuÄŸun yaÅŸamını olumsuz olarak etkileyebilmektedir.
Okul korkusu çocuğun uyum sağlamasını engelleyen korkulardandır. Bu korku her çocukta rastlanan bir durum olmayıp, ortaya çıkması halinde çocuğun akademik yaşantısını olumsuz etkileyerek anne babayı çaresiz kılabilir.*Okul korkusunun temelinde anne babadan ayrı düşme ve  terk edilme korkusudur.

ANNE VE BABAYA BAÄžLI NEDENLER:

*Anne babanın çocuğu aşırı derecede bağımlı yetiştirmesi sonucunda çocukta oluşan özgüven eksikliği bu korkuya neden olabilir.
*Korkuya neden olan bir diğer durumda anne ve babanın aşırı koruyucu tutumudur.
*Anne babanın kendilerine ve çocuklarına bir şey olacağı konusunda yoğun kaygı duyması, özellikle de annenin çocuğunun okula başlamasına ilişkin endişelerini yansıtması çocukta okula karşı korku oluşturabilmektedir.
*Çocuk, anne babasının yokluğunda kendisine ya da anne babasına bir şey olacağından korktuğu için okula gitmek istemeyebilir.
* Okul korkusunda çoğu zaman korkulan okul değil anneden ayrılmadır.
*Korkunun önemli nedenlerinden bir diğeri anne babanın aşırı koruyucu tutumudur.
*Çocuğun okulda hırpalanmasına, reddedilmesine veya kavga etmesine yol açacak sosyal becerileri okul öncesinde kazanmaması okul korkusuna yol açabilmektedir.
*Çocuğumuzu küçük yaşlardan itibaren korkuturuz ‘‘böyle yaparsan annen olmam ’’ gibi çocuğun bu şekilde bilinç altında terk edilme korkusu oluştururuz bu da okul fobisine yol açabilir
OKULA BAÄžLI NEDENLER :
*Okulda istediği gibi bir arkadaşlık ortamı (oyun ortamı)  kuramayan çocuk okula gitmek istemeyebilir.
*Okul başarısızlığı okul korkusunun önemli nedenlerinden biridir. Çocuklar düşük performanslarından utanırlar ve alay edilmekten kaçınmak için okula gitmek istemeyebilirler
*Çocuğun kendini tedirgin hissettiği sınıf içi oturma düzeni,
*Ayrıca çocuklarımızdan gün geçtikçe beklentilerimizin fazlalaşması sonucunda çocuk kötü bir not aldığında bile okula gitmek istemeyebilir.

OKUL KORKUSU OLAN ÇOCUKLAR İÇİN ANNE-BABA VE EĞİTİMCİLERE ÖNERİLER
ANNE BABAYA ÖNERİLER:

*Anne baba genel olarak çocukta korkuya yol açabilecek davranış ve tutumlardan kaçınmalıdır.
*Çocuğun kendisini terkedilmiş ve yalnız hissetmesine yol açacak davranışlardan kaçınılmalıdır.
*Çocuğa ayrılıkların doğal olduğunu hissettirmek için çok küçük yaşlardan itibaren vedalaşmalar kısa süreli tutulmalıdır.
*Ödevlerini yaparken çocuğa daha fazla zaman ayrılması, okul hazırlıklarının beraberce yapılması ve ailenin tüm üyelerinin katıldığı neşeli kahvaltılar çocuğu rahatlatarak korkusunu azaltabilir.
*Çocuğun yeterince dinlenmiş olmasına dikkat edilmelidir. Çünkü çocuk uykusunu alamadığı için okula gitmek istemeyebilir.Normal bir çocuk günde yedi saatten az uyumamalıdır.
*Çocuğa, korkusunu ifade etmesi için fırsat verilmelidir. Okuldan korkan bir çocuğa bunda korkulacak bir şey olmadığını kanıtlamaya çalışmak yerine, çocuğun bu korkusunu anlamak ve bunu yenmesi için ona zaman tanıyıp bu süreçte yalnız olmadığını hissettirmek gerekir. Çocukların korkularını rahatça ifade edebilmeleri, sağlıklı büyümelerini kolaylaştırır.
*Çocuğun okula gitmesi konusunda ailenin tüm fertleri tutarlı olmalıdır.
*Çocuk okuldan korksa da gitmeye devam ediyorsa ödüllendirilmelidir.
*Anne babanın beklenti düzeyini gerçekçi kılıp çocuğa zaman tanıması, çocuğun okul korkusunu yenmesini kolaylaştırır
*Çocuğa okulun amacı açıklanmalı, okula gitmemesi halinde geri kalacağı çalışmalar ile bunun doğuracağı sıkıntılar yumuşak bir dille anlatılmalıdır.

ÖĞRETMENE ÖNERİLER:

*Annelerin de okula gelmeleri ve çocuk kendini rahat hissedinceye kadar, kısa bir süre sınıfta oturmaları sağlanabilir.
*Özendirme girişimleriyle birlikte çocuğun gerekirse önce bir saat, sonra yarım gün ve daha sonra da tam gün okula gelmesi sağlanabilir.
*Okul korkusu olan çocuk, sınıf içi çalışmalara katılmaya zorlanmadan kolaylıkla üstesinden gelebileceği görevleri alması için yüreklendirilmelidir.
*Öğretmenler ailelerin okulda yeterli bakım ve eğitim olmadığı yolundaki inançlarını değiştirmek ve aşırı koruyucu tutumları ortadan kaldırmak için yaptıkları çalışmalar konusunda anne ve babalara bilgi vermelidir. Anne babalardaki olumsuz inançlar kaybolduğunda çocuklar rahatlar ve daha okula gelmeden ev içindeki kaygılı konuşmalara maruz kalmazlar.
*Öğretmenin çocuklara verdiği tepkiler (kimisiyle konuşarak, kimisinin omzuna dokunarak) çocukların okula uyum sağlamalarını kolaylaştırır. Deneyimli bir öğretmen ilk günün sonunda hangi çocuğun konuşmaya ihtiyaç duyduğunu, hangisinin hazır oluncaya kadar yalnız bırakılması gerektiğini bilir.